Badanie poziomu glukozy we krwi można wykonać na czczo lub bez
Jego za mało lub za dużo wskazuje na poważny problem. Wysoki poziom glukozy może wskazywać na cukrzycę. Badanie poziomu glukozy we krwi można wykonać na czczo lub bez.
Wapń. Niski poziom może odzwierciedlać niewystarczającą ilość wapnia w diecie, niedobór witaminy D, niedoczynność przytarczyc lub inne przyczyny. Wysokie poziomy mogą być spowodowane nadmierną suplementacją witaminy D, nadczynnością przytarczyc, problemami z nerkami lub innymi przyczynami.
KOK. Mocznik jest produktem odpadowym, który opuszcza organizm przez nerki. Wysoki poziom we krwi jest nieuchronnie oznaką uszkodzenia nerek.
Kreatynina jest produktem odpadowym, który nerki wysyłają wraz z moczem. Wysoki poziom sygnalizuje niewydolność nerek lub chorobę mięśni (kreatynina jest produktem ubocznym metabolizmu mięśni).
Sód pochodzi głównie z diety i filtruje nerki w moczu. Nieprawidłowe poziomy wskazują na problem z osmolalnością krwi. Osmolalność krwi to stężenie cząstek we krwi, na które może wpływać biegunka, nadmierne spożycie płynów lub inne czynniki.
Potas. Ten elektrolit również pochodzi z diety i opuszcza organizm przez nerki . W związku z tym nieodpowiednia czynność nerek spowoduje wzrost poziomu potasu we krwi. Natomiast zmniejszone spożycie, biegunka i inne czynniki spowodują jego spadek.
Test wodorowęglanów dostarcza informacji o równowadze kwasowo-zasadowej organizmu.
Chlor pomaga regulować równowagę kwasowo-zasadową organizmu.
Kompleksowy panel metaboliczny (CMP)
Kompleksowy panel metaboliczny dostarcza informacji o równowadze płynów i elektrolitów w organizmie, całkowitym poziomie białka oraz o tym, jak dobrze działają nerki i wątroba.
Jakie są kluczowe elementy CMP?
CMP przypomina BMP, z tą różnicą, że obejmuje 6 dodatkowych testów oprócz 8 parametrów BMP. Dodatkowe sześć parametrów w CMP to:
- Białko całkowite (mierzy całkowitą zawartość białek, a mianowicie albuminy i globuliny).
- Albumina (białko wytwarzane przez wątrobę).
- Bilirubina (żółtawy barwnik powstający w wyniku rozpadu krwinek czerwonych).
- Fosfataza alkaliczna (ALP).
- Transaminaza alaninowa (ALT).
- Aminotransferaza asparaginianowa (AST).
Albumina. Uszkodzenie wątroby spowoduje spadek poziomu albuminy. Zdrowe nerki zapobiegają przedostawaniu się albumin do moczu. W przypadku uszkodzenia nerek białko to przedostaje się do moczu, powodując spadek jego poziomu we krwi.
Bilirubina. Nadmiar bilirubiny opuszcza organizm przez wątrobę; dlatego uszkodzenie lub choroba wątroby spowoduje wzrost poziomu bilirubiny. Lekarze mogą sprawdzać poziomy bilirubiny w ramach CMP lub jako składnik testów czynnościowych wątroby .
Enzymy wątrobowe. Podwyższona aktywność enzymów wątrobowych jest zwykle oznaką uszkodzenia lub stanu zapalnego wątroby (zapalenie wątroby). Jednak łagodne podwyższenia poziomu enzymów wątrobowych są najczęściej normalnymi wahaniami .
Panel lipidowy (profil lipidowy)
Test panelu lipidów analizuje poziomy cząsteczek tłuszczu zwanych lipidami we krwi. Klinicyści zlecają wykonanie tego testu w celu oceny ryzyka chorób sercowo-naczyniowych (serca i naczyń krwionośnych), takich jak dławica piersiowa, zawał serca i udar mózgu.
Jakie są składniki panelu lipidowego?
Panel lipidowy mierzy trzy różne rodzaje cholesterolu i trójglicerydów. Jego składniki obejmują:
- Cholesterol całkowity.
- Cholesterol lipoprotein o małej gęstości (LDL).
- Cholesterol lipoprotein o dużej gęstości (HDL).
- trójglicerydy.
Cholesterol całkowity ocenia ogólny poziom cholesterolu.
Cholesterol LDL jest również znany jako „zły cholesterol”. Może gromadzić się we krwi i naczyniach krwionośnych, narażając cię na ryzyko chorób serca. Wysoki poziom cholesterolu LDL nie jest zdrowy.
Cholesterol HDL jest również nazywany „dobrym cholesterolem”. Pomaga usuwać cholesterol LDL z organizmu, utrzymując w ten sposób drożność naczyń krwionośnych. Wysoki poziom cholesterolu HDL jest zdrowy.
trójglicerydy. Te cząsteczki tłuszczu pochodzą z nadmiaru kalorii, które jesz lub pijesz. Wysoki poziom może prowadzić do chorób serca i zapalenia trzustki.
Jak wykonać rutynowe badanie krwi?
- Pracownik służby zdrowia najpierw wprowadza igłę do żyły ramienia lub dłoni.
- Po pobraniu krwi z żyły jest ona pobierana do probówek.
- Następnie technik/pielęgniarka wysyła probówki do laboratorium.
- Twój lekarz następnie przegląda twoje wyniki i porównuje je z zakresami referencyjnymi laboratorium.
Jak przygotować się do badania krwi?
To, czy potrzebujesz jakiegokolwiek przygotowania, zależy od wykonanego testu. Test CBC, gdy jest wykonywany samodzielnie, nie wymaga specjalnego przygotowania. Zostaniesz jednak poproszony o poszczenie, jeśli twoje zlecenia testowe obejmują panel lipidowy. Centrum Kontroli i Zapobiegania Chorobom (CDC) zaleca 8 do 12 godzin postu przed panelem lipidowym.
Nie przerywaj przyjmowania leków, chyba że zaleci to lekarz.
Jak często powinienem wykonywać rutynowe badania krwi?
Rutynowe monitorowanie krwi nie ma udowodnionej wartości, jeśli jesteś młody, zdrowy i nie masz żadnych objawów.
W przypadku braku objawów jedyne zalecane rutynowe badanie krwi obejmuje:
- CBC i BMP co roku podczas corocznej wizyty odnowy biologicznej.
- Poziom lipidów co 5 lat (u mężczyzn ≥ 40 lat i kobiet ≥ 50 lat).
- Stężenie lipidów w wieku ≥ 20 lat co 5 lat (w przypadku niskiego ryzyka chorób serca).
- Stężenie lipidów częściej niż co 5 lat (jeśli u pacjenta występuje wysokie ryzyko chorób serca).
- Stężenia hemoglobiny A1c (jeśli istnieje ryzyko zachorowania na cukrzycę), z częstością zależną od ryzyka
Pacjenci z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP) muszą dostosować swoje życie do swojego poziomu energii i możliwości. Może to prowadzić do nieaktywnego życia, aw niektórych przypadkach do lęku i depresji. Jednak odpowiednie szkolenie może pomóc osobie z POChP prowadzić bardziej funkcjonalny, satysfakcjonujący i aktywny tryb życia. Ten trening nazywa się oszczędzaniem energii i obejmuje naukę oszczędzania energii na rzeczy, które chcesz lub musisz zrobić.
W ramach oszczędzania energii poznasz techniki i urządzenia adaptacyjne, które mogą pomóc Ci osiągnąć lepszą jakość życia i znaleźć równowagę między pracą, odpoczynkiem i rekreacją. Terapeuci zajęciowi mogą prowadzić to szkolenie w szpitalu, ambulatorium lub w domu. Głównym celem kompleksowego leczenia POChP jest zmniejszenie objawów ze strony układu oddechowego i poprawa jakości życia.
Sześć Ps
Kluczowe zasady oszczędzania energii w celu zmniejszenia objawów ze strony układu oddechowego obejmują sześć „P”: ustalanie priorytetów, planowanie, pozycja, tempo, pozytywne nastawienie i zaciśnięte usta.
Ustalanie priorytetów
W ramach ustalania priorytetów powinieneś najpierw zrobić to, co najważniejsze, i użyć tej metody do uporządkowania codziennych i tygodniowych rutyn. Na przykład wizyta u lekarza byłaby ważniejsza niż odkurzanie sypialni.
Planowanie
Planowanie polega na naprzemiennym wykonywaniu ciężkich i lekkich czynności lub ustawianiu przedmiotów w celu przygotowania posiłku, a następnie odpoczynku. Podział czynności na etapy pomaga uniknąć niepotrzebnych zadań, takich jak wielokrotne wchodzenie po schodach w ciągu dnia. Działania związane z planowaniem mogą również pomóc uniknąć dodatkowych podróży w celu zebrania narzędzi ogrodniczych przed sadzeniem kwiatów.
Pozycjonowanie
Pozycjonowanie oznacza siedzenie jak najwięcej podczas wykonywania zadań. Siedzenie zmniejsza czyjeś zużycie energii o 25%. Utrzymując dobrą postawę podczas siedzenia i stania, dostaniesz więcej tlenu do płuc. Unikaj czynności wymagających dłuższego stania, pochylania się lub kucania, a także nadmiernego sięgania, zginania, pocierania, szorowania, skręcania lub wszelkich niewygodnych pozycji, które mogą powodować zmęczenie. Podczas przenoszenia ciężkiego przedmiotu, takiego jak miska lub pudełko, trzymaj ręce prosto i trzymaj przedmiot blisko ciała, aby rozłożyć ciężar między ramionami. Używaj twardej powierzchni blatu lub zlewu do obierania warzyw, pisania lub golenia.
Zawsze daj sobie wystarczająco dużo czasu na wykonanie zadania. Zrób to powoli i nie spiesz się. Zrób sobie przerwę na odpoczynek, zanim się zmęczysz. Odpoczywaj po wykonaniu jednego zadania i przed rozpoczęciem następnego. Skup się na tym, co możesz zrobić, a nie na tym, czego nie możesz. Bądź kreatywny w dostosowywaniu swoich działań. Podejmuj małe, wymierne i osiągalne kroki, aby osiągnąć swoje długoterminowe cele.
Oddychanie zaciśniętymi ustami
Oddychanie zaciśniętymi ustami to technika, która poprawia przepływ powietrza w płucach i łagodzi duszność. Opróżnia uwięzione powietrze (CO2) z płuc i dostarcza więcej tlenu (O2) do płuc. Możesz ćwiczyć oddychanie z zaciśniętymi ustami, wdychając przez nos i wydychając przez zaciśnięte usta. Wydech powinien trwać dwa razy dłużej (do 4) niż wdech, który wykonuje się do 2. Zrób wydech tak, jakbyś zdmuchnął płomień świecy i zrelaksuj się podczas wykonywania tej techniki.
Oto przykład oddychania w odniesieniu do dbania o siebie. Zrób wdech przed rozpoczęciem każdego ruchu. Wykonaj wydech, gdy przejdziesz przez krawędź kabiny prysznicowej lub wannę, sięgnij do nóg lub stóp, wstań, usiądź i unieś nogi, aby założyć i zdjąć ubranie.
Techniki i urządzenia adaptacyjne
Poniżej znajdują się adaptacyjne techniki i urządzenia, które pomogą Ci oszczędzać energię w różnych aspektach dbania o siebie.
Pielęgnacja
Pozwól włosom wyschnąć, zamiast używać suszarki. Rozważ fryzurę, która jest łatwa w utrzymaniu.
Uporządkuj często używane przedmioty i trzymaj je obok zlewu.
Podczas golenia i nakładania makijażu usiądź na krześle i oprzyj łokcie o umywalkę.
Używaj golarki elektrycznej i szczoteczki do zębów, aby zminimalizować nadmierny ruch i czas spędzony na goleniu.
Unikaj aerozoli i używaj dezodorantów w kulce lub kremie.
Toaleta
Upewnij się, że papier toaletowy jest w zasięgu ręki.
Aby ułatwić zsuwanie i podciąganie odzieży, rozważ luźne ubrania lub te z elastycznymi paskami.
Użyj podwyższonej deski sedesowej, pisuaru lub komody nocnej, jeśli jesteś zbyt słaby, aby skorzystać ze standardowej toalety. Lub poproś kogoś o pomoc ze standardową toaletą.
Ubieranie się
Rozłóż ubranie poprzedniej nocy lub odpocznij po odzyskaniu niezbędnych rzeczy przed ubraniem się.
Ubierz najpierw dolne części ciała, ponieważ zużywa to więcej energii.
Korzystaj z urządzeń adaptacyjnych, takich jak patyczki do opatrunków, skarpety, łyżka do butów z długą rączką i elastyczne sznurowadła. Możesz także zdecydować się na buty wsuwane.
Używaj odzieży z prostymi lub zapinanymi z przodu zapięciami, takimi jak rzepy. Będzie to łatwiejsze niż guziki i zapięcia.
